Mijn eerste toernooi in acht jaar is uitgelopen op een fiasco. Tegen tien mindere tegenstanders heb ik slechts vijf punten weten te scoren. Af en toe op zondagmorgen in Duitsland aanschuiven voor een potje (en een leuk zakcentje) vind ik nog wel aardig, maar elke dag tegen dat bord aankijken is niets voor mij. Hoewel ik besef dat ik door het schaken wel twee weken op kosten van de Cubaanse overheid in een mooi hotel heb gezeten, voorzie ik een lange inactieve periode. Dit toernooi bevestigde namelijk dat de schaakwereld niets voor mij is.

Wat dat betreft ben ik blij dat ik morgen echt met mijn reis ga beginnen. Dat zal zonder Robert zijn - hij zit nu in het vliegtuig- maar wel met Thomas en Amy. Ook zij wagen zich morgen aan een ongeveer zeven uur durende busreis naar Trinidad. Deze historische stad, in de koloniale tijd een belangrijke plaats voor de handel in suiker, is een mooie uitvalsbasis voor tripjes naar de schitterende natuurgebieden in de omgeving. Ook Cienfuegos staat op mijn verlanglijstje, voordat ik volgende week maandag naar Mexico vlieg. Het is overigens nog maar de vraag of ik daar terplekke verslag kan doen, vanwege de beperkte internetmogelijkheden in Cuba.

Daarnaast heb ik tijd genoeg versleten in Havana. Op de rustdag (zie foto's) heb ik nog enkele mooie plekken en pleintjes gezien, maar nu is de Havaanse koek wel op. Het is een aardige stad, maar na drie dagen heb je het wel gezien. De hoogste tijd dus om het land in te trekken!

Groeten,

Marc